Colombia ken ik van meerdere reizen, maar dit boek ziet meer dan ik gezien heb. Dat komt onder andere doordat auteur Karin Anema allerlei mensen ontmoet heeft - guerrillero’s, paramilitairen, in alle delen van Colombia - waardoor het boek een zeer goed inzicht geeft in wat er aan de hand was en nog steeds is. Ik heb het boek dan ook met grote interesse gelezen. Karin heeft deels achter op een motor gereisd, met een pastoor over modderige wegen, ze is behoorlijk avontuurlijk en ze is overal naartoe gereisd.

Schrijfster en journalist Karin Anema maakte een fascinerende, niet geheel ongevaarlijke reis door Colombia op zoek naar persoonlijke achtergrondverhalen over de burgeroorlog. Wat merken de bewoners van het Vredesakkoord in 2016? Leven zij zonder angsten vergeleken met vroeger? Achterop de motor bij pastoor Henry of met de bus bezoekt zij gebieden waar de Farc en de coke het voor het zeggen hadden. Anema schrijft en overpeinst met veel couleur locale. In Cali spreekt zij bijvoorbeeld Laura die op haar elfde werd ontvoerd en zeven maanden gevangen werd gehouden door de Farc. Onthutsend.

Voor wie zich wél wil verdiepen in het Colombia achter de schermen, is 'De wet van de stilte' verplichte kost. [...] Anema spreekt met ex-guerrilleros, kindsoldaten, paramilitairen, weduwen, winkeliers die oorlogsbelasting moeten betalen en boeren die van hun land werden gejaagd. Met eindeloos geduld fileert zij laagje voor laagje de levensverhalen van de gewone mensen van wie in de krant hooguit ruimte is voor een citaatje. [...] Met eindeloos geduld, oprechte interesse en doorvragen - typerend ook voor haar eerdere werk - en door steeds weer naar haar contacten terug te keren, weet zij hun vertrouwen te winnen en krijgt mensen die hun verhaal nooit eerder hebben verteld aan het praten.

Drie jaar na het Colombiaanse vredesakkoord liggen de wonden van 50 jaar conflict nog wagenwijd open. Dat ondervond schrijfster en journalist Karin Anema die na de ondertekening in 2016 Colombia doorkruiste van noord naar zuid en van het tropisch oerwoud tot hoog in de Andestoppen. Ze sprak met boeren, ex-guerrillastrijders, daders en slachtoffers en schreef hun verhalen op in een fascinerend boek: de Wet van de Stilte.

In de aanloop naar het vredesakkoord (2016) tussen de Colombiaanse regering en de FARC raakte auteur en journaliste Karin Anema (1955) geboeid door het vredesproces. Op haar zoektocht naar verhalen van de burgeroorlog bezocht zij naast toeristische plaatsen ook slecht toegankelijke en precaire gebieden.
Indringende gesprekken met FARC-guerrilla's die net de wapens hadden neergelegd, oud-strijders van andere partijen en 'gewone' burgers en boeren vormen de basis van dit boek. Scherp en treffend beschrijft zij de huidige complexe situatie en hoe men deze oorlog heeft ervaren. De scheidslijn tussen slachtoffer en dader blijkt hierbij niet altijd even scherp te zijn. De invloed van narcotica komt veelvuldig aan bod.
Het logisch opgebouwde boek heeft een heldere taal en goede lay-out. De 65 bijeen gegroepeerde kleurenfoto's met bijschriften geven een treffend beeld en zijn een goede aanvulling. Met voorin een kaart van Colombia in zwart-wit. Achterin een nawoord en een verklarende woordenlijst met begrippen. Geschikt voor een breed lezerspubliek. Op de website van de auteur (www.karinanema.com) staan een korte videotrailer en een podcast met achtergrondverhalen.

Met 'De wet van de stilte' heeft Karin Anema niet alleen een pracht van een boek geschreven, maar geeft ze ook een blik achter de mensen die ze sprak en interviewde. Het boek is niet alleen een reisverhaal, maar ook een aangrijpend getuigenis van slachtoffers en medestanders van FARC, ELN, leger, para-militairen.
Voor het gedurfde onderwerp, voor de fijne diepgaande interviews en voor de mooie vormgeving waardeer ik dit boek graag met vier sterren.

Karin schrijft beeldend en de verhalen met haar gesprekspartners gaan diep. Het is soms net of je als lezer zélf de reis maakt. Het boek is serieus maar nooit saai. Er komen stevige verhalen langszij maar Karin schuwt niet om door te vragen en het onderste uit de kan te halen, tot aan details toe.
Het is een prachtig document geworden dat toegankelijk is voor iedereen die geïnteresseerd is in niet alleen het gewapende conflict, maar ook in Colombia.

Anema krijgt aangrijpende getuigenissen los die samen de puzzelstukken vormen van een onbarmhartige geschiedenis. [...] Een hoofdpijndossier, misschien is dat de meest adequate omschrijving van Colombia. Het is een prachtig land met enorme tegengestelde belangen en krachtenvelden, waar de bevolking onder de oppervlakte het slachtoffer van is. Om zichzelf te beschermen zwijgen ze, maar de duivelse details maken blijvende littekens. Anema brengt die details naar boven.

Een complex en bij tijden verbijsterend verslag van wat burgeroorlog met mensen doet en wat er voor nodig is om terug te kunnen keren naar een min of meer normale samenleving.

Met 'De wet van de stilte' brengt Anema een sterk pleidooi voor het belang van vredesopbouw na een gewapend conflict. Het werk is vlot leesbaar en is een aanrader voor wie interesse heeft in Colombia of in de gevolgen van gewapende conflicten.

Anema's boek laat zien dat de vele stemmen die door de oorverdovende stilte soms niet lijken te bestaan, veel te vertellen hebben. De verhalen vormen een basis voor de zoektocht naar de vele verschillende waarheden die samen wellicht kunnen zorgen voor meer vertrouwen in elkaar en geloof in de toekomst.

Karin Anema levert grote inspanningen om mensen die geen stem hebben op het vaak corrupte landelijke podium toch hun verhaal te laten doen. ... Af en toe laat de auteur je meegenieten van de bijwijlen schitterende natuur; een lichtpunt in dit zo zwaar toegetakelde land. De mooie foto's vormen een aangename onderbreking in dit bijzonder sterke verslag over een land met enorme problemen. Gelukkig zijn er ook nog mensen die nooit opgeven!