José Herrera
De Spaanse kunstschilder José Herrera (Madrid 1943) wiens werken verspreid zijn over de hele wereld, viert zijn 50-jarig kunstenaarschap met deze uitgave met afbeeldingen die representatief zijn voor zijn gehele oeuvre. De invloed van het kubisme is in zijn oudere werken nog bespeurbaar, maar dan gemodelleerd en weer tot herkenbare proporties teruggebracht. Geïnspireerd door zijn illustere voorgangers Picasso en Dali ontwikkelde hij al snel een geheel eigen, wat surrealistische stijl: kleurrijk, met onbetwist Spaanse kenmerken. Zijn latere werken zijn meer figuratief, maar hij is geen fijnschilder die streeft naar een natuurgetrouwe weergave van de wereld. Zijn figuren, hoofdzakelijk vrouwen, naakt of gekleed in oogverblindende gewaden, stralen een fierheid en dynamiek uit die men terugvindt in de dansen van mannen en vrouwen in de flamenco kelders van Sevilla. Af en toe gebruikt José in zijn werk maar een enkele kleur of tint waarbij hij het accent volledig legt op de sobere weergave van de figuren.
De invloed van zijn langdurig verblijf in Parijs is in zijn werken navoelbaar. José Herrera werkt graag alleen en schildert zelden naar modellen. Hij boetseert zijn werken naar zijn eigen fantasieën. De laatste jaren geeft hij die fantasieën graag driedimensionaal weer in robuuste bronzen waarvan er ook enkele in dit boek staan afgebeeld.
The Spanish painter José Herrera,(Madrid 1943), whose works can be found all over the world, is celebrating his fiftieth anniversary of being an artist with this publication containing images that are representative of his entire oeuvre. The influence of cubism is still perceptible in his earlier work, although it has been modelled and reduced to recognisable proportions. Inspired by his illustrious predecessors Picasso and Dali, he soon developed a highly individual style – surrealistic and colourful with undeniably Spanish traits. His later work is more figurative, but he is not a precision painter who aspires to create a lifelike representation of the world. His figures – predominantly women, either naked or clothed in dazzling garments – exude the same sense of pride and dynamism expressed in the dances of men and women in the flamenco cellars of Seville.
José occasionally uses just one colour or shade in his work in which the accent is placed fully on the sober portrayal of the figures. The influence of his lengthy stay in Paris is also tangible in his work. José Herrera likes to work alone and rarely uses models. He likes his work to be moulded by his own fantasies. In recent years he has preferred to reproduce those fantasies three-dimensionally in the form of robust bronzes, some of which are depicted in this book.