'Een prachtig, duidelijk en inspirerend boek over hoe kinderen met een psychiatrisch zieke, verslaafde of verstandelijk beperkte ouder zich staande houden in moeilijke gezinssituaties. Een boek naar mijn hart en waar ik als overlever/ervaringsdeskundige erg blij van word. Want Elize Lam spreekt over kracht en mogelijkheden! Een manier van kijken die veel meer door professionals die rondom deze kinderen en gezinnen staan benadrukt moet gaan worden. Veel kinderen voelen zich hierdoor niet gezien en problemen blijven hierdoor lang doorgaan in gezinnen met alle gevolgen van dien. Bedankt Elize dat je dit boek hebt geschreven en hierdoor vele kinderen wel de stem krijgen die ze verdienen! Een enorme waarde voor de rest van hun leven!'

'Met vaart en aandacht gelezen. Met vaart omdat het boek goed is geschreven en uitnodigt om door te lezen. Met aandacht omdat Elize tot belangrijke bevindingen komt die ze goed onderbouwt en die ze dichtbij brengt. Als lezer raak je op een aangename manier betrokken.
Ik vind het boek een aanwinst voor sociaal werkers, pedagogen, leerkrachten en beleidsmakers. Zeer geschikt als (verplichte) literatuur. Ik zou het boek ook aanraden aan (volwassen) kinderen van ouders met een psychiatrische ziekte, verslaving of een verstandelijke beperking. Ook voor de ouders zelf, als ze daartoe in staat zijn. En voor iedereen in de omgeving van kinderen die opgroeien onder moeilijke omstandigheden.'

'Een pakkend boek, dat inzicht geeft en handvatten biedt voor de praktijk van ieder die met ouders en kinderen in lastige situaties te maken heeft. Elize geeft deze evenwichtskunstenaars een stem.'

'De belangrijkste eye-opener uit dit boek is voor mij dat de GGZ en andere formele hulpverlening "kinderen van" niet als doelgroep moet nemen, maar hun ouders steun moet bieden bij de opvoeding en het ouderschap. Voor kinderen die in een moeilijke thuissituatie leven is informele steun uit de directe omgeving essentieel (of zoals Hilary Cottam het zegt: "Social relationships are the only critical resource we have"). Dat heb ik als kind ook zo ervaren. Zelfs al had ik al heel jong problemen ontwikkeld door de situatie thuis, juist de kleine gebaren uit mijn omgeving hebben ervoor gezorgd dat ik het heb gered. Elize Lam geeft concrete en genuanceerde handvatten voor hoe de omgeving van betekenis kan zijn. Dat doet ze met een verrassende mix van wetenschappelijke inzichten, uitkomsten van eigen onderzoek en persoonlijke ervaringen, wat dit boek voor mij een echte pageturner maakt. Wat mij betreft is haar volgende stap een lectoraat over de kracht van een betrokken omgeving.'

'Elize Lam slaat in dit boek voor mij de spijker op z'n kop. Op een duidelijke, overzichtelijke manier heeft ze in kaart weten te brengen hoe een kind, wat opgroeit binnen een complexe gezinssituatie, beweegt, denkt en doet. Ook geeft ze duidelijk weer wat een kind o.a. nodig heeft om op te groeien tot een evenwichtig persoon. Niet alleen het gezin heeft invloed op een opgroeiend kind, maar zeker ook de omgeving en het kind zelf. Een liefdevolle tante, een hartelijke leraar of een fijne buurvrouw kunnen invloed hebben op hoe het kind zich ontwikkelt, maar ook de egoveerkracht, inzicht en intelligentie van het kind. Ik ben opgegroeid bij ouders met een verstandelijke beperking en dit boek was voor mij een bron van herkenning, erkenning en bevestiging. Omgevingsfactoren, het netwerk, kracht en inzicht kunnen een positieve bijdrage leveren aan het welzijn van het opgroeiende kind binnen een complexe gezinssituatie. Ik adviseer hulpverleners en andere geïnteresseerden van harte om dit boek te lezen. Het zal zeker meer inzicht geven in wat er in een kind omgaat en wat het daadwerkelijk nodig heeft.'

'Elize Lam laat in dit prettig leesbare boek zien dat het zo belangrijk is om aan te sluiten bij wat een specifiek kind in een specifieke situatie al dan niet nodig heeft. Mooie programma’s hebben hun nut, maar niet voor iedereen. Echte aandacht van mensen om deze kinderen heen kan het verschil betekenen.
Een pleidooi om als professionals kinderen van psychiatrisch zieke, verslaafde en verstandelijk beperkte ouders niet als “doelgroep” te zien alleen omdat er iets is met hun ouders. Kijk wat dit kind, dit gezin nodig heeft en vooral ook: waar zit hun kracht? Goed om te lezen voor ieder die met deze situaties te maken heeft!'

'Haar adviezen zouden verplicht leesvoer moeten zijn voor hulpverleners, huisartsen, leraren, familieleden en alle leden van het sociale netwerk rondom "kinderen van".'

‘Elize helpt mij dieper te beseffen waar mijn weerstand zit tegen een ''veronderstelde hulpbehoevendheid'' bij mensen (en kinderen) die voor een dierbare zorgen. Dat inspireert en brengt me verder. Te veel boeken gaan over "hulp bieden" of "zorgen voor". Wat dat betreft is dit boek uniek, want dit draagt bij aan empowerment en emancipatie. Het draagt bij aan de ontplooiing van jonge mensen.’

'Tijdens het lezen van het boek werd ik vooral geraakt door de kracht van het "kleine". De knipoog van een leerkracht of het schouderklopje van een tante dat voor een kind van wezenlijk belang kan zijn.'

'Elize Lam gooit niet alle KOPP-kinderen op één hoop als "risicogroep", maar verdiept zich in de individuele verhalen en benadrukt de kracht van deze kinderen.'

'... hoe afschuwelijk de verhalen soms ook zijn, vaak lijkt het rationeel en beschouwend opgetekend, alsof het een analytische weergave is van het kind zelf, die in retrospectief de situatie nog eens vertelt. Deze stijl geeft mij de indruk dat het hier ook echt niet gaat over 'zielige verhalen' maar waardevolle inzichten voor hulpverleners, docenten en andere betrokkenen die in hun leven te maken krijgen met kwetsbare kinderen. Lam koppelt deze persoonlijke verhalen steeds aan wetenschappelijke inzichten, zonder hierin per se te labelen maar wel om een mogelijk verklaringsmodel te bieden. Hierdoor ontstaat een prettig leesbare integratie van onderzoek, wetenschap of kennis enerzijds en persoonlijke verhalen van kinderen zelf anderzijds.'