Schoolpleinmoeders
Lief, leed en luizen
Verlegen buitenbeentjes en vileine roddeltantes; ouders die sidderen voor hun eerste tienminutengesprek en oude rotten die al heel wat werkstukken in elkaar hebben geflanst.
In Schoolpleinmoeders loopt Mark van der Werf (beter bekend als Meester Mark) een jaar lang met hen mee. Op het plein, in de koffiekamer en thuis aan de keukentafel vertellen tientallen ouders hoe zij heelhuids het schooljaar door komen.
Alle moeders zijn moe, maar geen van hen laat zich daardoor uit het veld slaan. Ze bakken 28 mini-croissantjes voor het kerstdiner en struinen met stuiterende kleuters door het bos.
Slopend, is die basisschooltijd, maar óók ontzettend leuk. Zoals een van de moeders zegt: ‘Ik ben kapot. Maar ik zou het voor geen goud willen missen.’
Reacties
Dat het schoolplein een interessante plek is, kan ik alleen maar beamen. Wat is het dan ook een goed idee om al die schoolpleinverhalen te verzamelen en op te schrijven. Door zijn vlotte, laagdrempelige schrijfstijl weet Mark van der Werf de belevenissen van moeders (en vaders) uit heel Nederland herkenbaar dichtbij te brengen. Soms voelt dat alsof je een spiegel wordt voorgehouden. Dan weer word je overvallen door plaatsvervangende schaamte. Om tussendoor te concluderen dat het op jouw eigen schoolplein zo erg nog niet is.
Jente MagazineWat dit boek zo leuk maakt? Nou, vooral de herkenbaarheid is de grootste gemeenschappelijke deler van al die ouders bij elkaar. Er zitten vast en zeker ervaringen tussen die jou bekend gaan voorkomen.
oudersenzo.nl
